Recensies

Recensie 'de helaasheid der dingen' 

Dimitri Verhulst

Dimitri Verhulst woont samen met zijn vader, drie nonkels en grootmoeder in één huis in het fictieve dorpje Reetveerdegem. Naast drinken, roken, vloeken en vrouwen versieren weten ze niet echt veel nuttigs te doen met hun leven. Dimitri groet hiermee op en neemt al van kleins af deze ongemanierde gewoontes over en beschouwt deze dan ook als normaal. 

'De helaasheid der dingen' is een zeer komische roman, met zowel erg trieste als uiterst vrolijke momenten. Het is een samenbundeling van 12 hoofdstukken die elk een deel van Dimitri's leven weten te verwoorden. Op die manier krijgen we een beeld over de 13-jarige Dimitri tot het moment waarop de 40-jarige Dimitri zelf vader is. De Verhulsten willen hun reputatie hoog houden, al is dat best moeilijk met het boertige leven dat ze lijden. Veel werken doen ze niet, hun meeste tijd wordt doorgebracht in de lokale kroegen en het alcoholgebruik is soms wel overdreven hoog.

Aangezien dit een opgelegd boek was en we hierbij dus niet vrij waren in de keuze van het boek, kijk ik hier meestal wat meer tegenop. Ook de korte inhoud sprak mij niet echt aan. Al bij al vond ik het een verrassend leuk boek. In het begin was het nog wat aanpassen aan het voor ons ongewone (en soms wel moeilijke) taalgebruik maar na verloop van tijd ging dit steeds vlotter. Ik kon me erg inleven in zijn leven waarbij de emoties elkaar steeds wisten af te wisselen. Al wist zijn taalgebruik sommige droeve momenten erg grappig te maken en de meeste situaties prachtig te beschrijven.   

Ik vind het zeker een aanrader voor zowel tieners al volwassenen! Het is een erg meeslepend, verassend en toch ook wel ongewoon boek. 

Recensie het leven van Pi

Yann Martel

Het veelgeprezen boek "Het leven van Pi" vertelt het verhaal van een Indische, wel zéér gelovige jongen. Piscine Molitor Patels leven loopt echter niet zoals hij dit had gehoopt. Zijn vader, de directeur van een dierentuin, beslist op een zekere dag naar Canada te verhuizen omwille van economische redenen. Hun vrachtschip, inclusief de dieren, zinkt echter. Pi komt als enigste in een reddingssloep terecht en dit in wel heel bijzonder gezelschap: de Bengaalse tijger, Richard Parker. Hiermee maakt hij allerlei avonturen op zee mee en met hun tweetjes weten ze te overleven. Wanneer hij terug op land aankomt, kan spijtig genoeg niemand zijn ongelofelijke verhaal geloven...

Nadat je zo'n 100 pagina's aan religieuze overpeinzingen hebt gelezen, kom je eindelijk bij het langverwachte overlevingsverhaal. Dit zee-avontuur was erg spannend, vaak verassend en vooral meeslepend. Yann Martel weet deze avontuurlijke gebeurtenissen af te wisselen met heel wat uitgebreide beschrijvingen. En net dit maakt zijn schrijfstijl zo uniek: zijn eindeloze beschrijvingen, tot in het kleinste detail uitgewerkt. 

Wat me erg opviel aan het verhaal was dat de schrijver er bewust voor leek te kiezen Pi's leven niet verder te beschrijven. Hij koos voor iets wat, naar mijn mening, het boek zo mooi maakt. Hij zorgt ervoor dat het verhaal een boodschap, een symboliek krijgt. Martel legt hierbij in detail uit hoe je Pi's overlevingsverhaal anders kan interpreteren, waar de dieren voor staan. Hier kom je als lezer slechts op het einde van het boek achter, waardoor ik er meteen een andere kijk op had. Je denkt op een heel andere manier na over het boek, het blijft in je hoofd "hangen". 

Dit is volgens mij de reden waarom zo veel mensen dit boek loven. Je blijft nadenken over de boodschap en vergeet het boek niet meteen. Het boek is zeker een aanrader, voor zowel jong als oud!